مک بوک پرو M1 یا مک بوک ایر M1؛ کدام را بخریم؟ [تماشا کنید]

سری محصولات اپل با چیپ M1 در یک ماه اخیر سر و صدای بسیاری به پا کرده‌ است. در بررسی مک‌بوک پرو M1 هم دیدیم که تمامی ادعا‌های اپل مبنی بر قدرتمند بودن این چیپ نسبت به همتایان، درست از آب درآمد. اما آیا این گزاره در رابطه با مک‌بوک ایر M1 هم صدق می‌کند؟ در این مقایسه ویدیویی به همین سوال پاسخ می‌دهم.

تماشای ویدیو در یوتوب دیجیتال:

تماشای ویدیو در آپارات دیجیتال:

تفاوت‌ها

مک‌بوک پرو و مک‌بوک ایر M1 مشخصات تقریبا مشابه‌ای دارند. اما چرا تقریبا؟ هر دوی این لپ‌تاپ‌ها به چیپ قدرتمند M1 مجهز شده‌اند، اما مدل‌های پایه آن‌ها کمی با هم متفاوت است. چیپ M1 اپل به صورت کلی، پردازنده و پردازنده گرافیکی ۸ هسته‌ای دارد. مدل پایه مک‌بوک ایر پردازنده گرافیکی ۷ هسته‌ای داشته و بنا بر دلایلی اپل یکی از هسته‌های آن را غیرفعال کرده است. این موضوع با ارتقای مدل به نسخه‌هایی با ۱۶ گیگابایت رم برطرف شده و پردازنده گرافیکی به همان ۸ هسته باز می‌گردد.

تفاوت دوم در فن و تاچ‌بار است. مک‌بوک ایر فاقد این دو بوده در حالی که مک‌بوک پرو هر دو را دارد. تاچ‌بار یک موضوع کاملا سلیقه‌ای است. بسیاری از کاربران از وجود آن ناراضی هستند و کلیدهای فانکشن را ترجیح می‌دهند، در حالی که بسیاری از کاربران هم هستند که وجود تاچ‌بار را یک مزیت می‌دانند. خود من به شخصه با تاچ‌بار مشکلی ندارم، هرچند ممکن است به ندرت از  آن استفاده کنم. البته هر دوی این مک‌بوک‌ها به تاچ آی‌دی مجهز شده‌اند تا به سادگی بتوانید به محیط macOS وارد شوید.

اما نوبت می‌رسد به فن. چیپ M1 چیپی بهینه است که بر پایه معماری ARM ساخته شده؛ یعنی تقریبا مشابه آن چه که در گوشی‌های هوشمند می‌بینیم. از همین رو اپل تصمیم گرفته تا پرفروش‌ترین مک‌بوک خود را بدون فن راهی بازار کند، تا هم سبک‌تر باشد و هم سر و صدای فن را نشنوید. در رابطه با تاثیر فن در ادامه بیشتر توضیح خواهم داد، اما همین بس که بدانید در ۹۰ درصد مواقع صدای فن مک‌بوک پرو را هم نخواهید شنید.

تفاوت دیگر این دو در حداکثر روشنایی نمایشگرهایشان است. مک‌بوک ایر حداکثر روشنایی ۴۰۰ نیتی دارد، در حالی که این عدد برای مک‌بوک پرو به ۵۰۰ نیت می‌رسد. تفاوت آخر این دو مک‌بوک نیز در میزان باتری و شارژری است که همراه آن‌ها درون جعبه موجود است. مک‌بوک پرو به گفته اپل تا ۲۰ ساعت شارژدهی داشته و همراه آن یک شارژر ۶۰ واتی عرضه می‌شود. مک‌بوک ایر تا ۱۸ ساعت شارژدهی دارد و شارژر همراه آن نیز ۳۱ واتی در نظر گرفته شده. البته این اعداد همگی در شرایط آزمایشگاهی به دست آمده‌اند، اما با توجه به تجربه‌ای که از مک‌بوک پرو داشتم، می‌توانم بگویم که شاید باتری شما زودتر از باتری این دو لپ‌تاپ تمام شود.

شباهت‌ها

نمایشگر هر دو IPS LCD سیزده اینچی با رزولوشن ۲۵۶۰ در ۱۶۰۰ پیکسلی است. این دو مک‌بوک در تعداد پورت‌ها پیکربندی حافظه و رم نیز تماما با یکدیگر برابر هستند. هر دو مک‌بوک دو پورت با پشتیبانی از USB 4 و تاندربولت و یک جک هدفون ۳.۵ میلی‌متری دارند. مدل پایه هر دو آن‌ها نیز ۸ گیگابایت رم یک‌پارچه و ۲۵۶ گیگابایت حافظه داخلی دارند. اگر بخواهید مدل‌های بالاتر را نیز خریداری کنید، هر دو از حداکثر ۱۶ گیگابایت رم و ۲ ترابایت حافظه داخلی پشتیبانی می‌کنند. لازم به ذکر است که چیپ M1 هر دو مک‌بوک به واحد پردازش عصبی ۱۶ هسته‌ای مجهز شده است.

شباهت‌های دیگر این دو بیشتر به نسخه‌های سال قبل شبیه است تا به یکدیگر. هر دو مک‌بوک عملا هیچ شباهتی با نسخه‌های اخیر خود نداشته و در وزن و حتی رنگ‌بندی مشابه‌اند. این موضوع بدی نیست، چون مک‌بوک‌ها همواره طراحی‌های بروزی داشته و به عقیده من از بسیاری از لپ‌تاپ‌های دیگر زیباترند. البته حاشیه‌های اطراف نمایشگر همچنان با استانداردهای فعلی به خصوص سری XPS دل، فاصله بسیاری دارند. حتی نسخه ۱۶ اینچی مک‌بوک پرو هم حاشیه‌های اطراف نمایشگر باریک‌تری نسبت به این دو دارد.

توان سخت‌افزاری

اکنون نوبت به اصل ماجرا می‌رسد. جایی که آن یک هسته GPU و فن تاثیرشان را نشان خواهند داد. برای این منظور از بنچ‌مارک سینه‌بنچ R23 و رندرگیری یک فایل 5K ده دقیقه‌ای استفاده شده است. همان‌طور که در ادامه مشاهده می‌کنید، در تست تک هسته‌ای برنامه سینه‌بنچ R23، مک‌بوک ایر و پرو تفاوت محسوسی با یکدیگر ندارند. حتی اگر تا ۳۰ دقیقه هم تست‌ها را ادامه دهید، باز هم افت محسوسی در کارایی CPU این دو مشاهده نخواهید کرد. اوضاع اما در تست چند هسته‌ای متفاوت است.

تست چند هسته‌ای سینه‌بنچ R23 به خوبی تاثیر فن را نشان می‌دهد. در صورتی که تست ۳۰ دقیقه طول بکشد، مک‌بوک ایر برای جلوگیری از داغ شدن بیش از حد چیپ M1، از کارایی پردازنده می‌کاهد. در صورتی که این اتفاق برای مک‌بوک پرو نخواهد افتاد، چرا که فن از داغ شدن بیش از حد جلوگیری می‌کند و همین باعث می‌شود که شما برای مدت بیشتری از حداکثر توان سخت‌افزاری استفاده کنید. اما چیزی که مهم است، کارایی این دو لپ‌تاپ در قیاس با مدل‌های اینتل است.

هر دوی این مک‌بوک‌ها به سادگی از پس نسخه‌های سال گذشته خود بر آمده و اصلا قابل قیاس با مدل‌های پایه هم‌قیمت خود نیستند. یعنی نه اینتل Core i5 و نه Core i3 هیچ کدام توانایی رقابت با چیپ M1 را ندارند. حتی اینتل Core i9 موجود در مک‌بوک پرو ۱۶ اینچی هم آنقدرها از چیپ M1 قدرتمندتر نیست. تست بعدی توانایی رندر یک ویدیو 5K ده دقیقه‌ای است که علاوه بر CPU، GPU را نیز درگیر می‌کند. این دو تست به کمک دو برنامه فاینال کات پرو که برای ARM بهینه شده و برنامه آدوبی پریمیر پرو که به کمک واسط روزتا ۲ اجرا می‌شود، صورت گرفته است. نتایج به دست آمده از رندر فاینال کات پرو از کارایی مشابه این دو لپ‌تاپ می‌گوید و تنها تفاوتی ۱۶ ثانیه‌ای بین این دوست. اوضاع برای آدوبی پریمیر کمی متفاوت است.

از آن جایی که این برنامه هنوز برای  ARM بهینه نشده، به کمک واسط روزتا ۲ اجرا می‌شود و در نتیجه کارایی آن قابل قیاس با فاینال کات پرو نیست. با این وجود نسخه پرو تنها ۳ دقیقه و ۴ ثانیه از ایر سریع‌تر است که بعید می‌دانم آنقدرها هم تاثیرگذار باشد.

جمع‌بندی

در کل برخلاف سالیان گذشته، مک‌بوک ایر دیگر آن مک ارزان‌قیمت ضعیف نیست و به خوبی می‌تواند پایاپای مک‌بوک پرو راه بیاید. البته مک‌بوک پرو هم آن مک‌بوک پرویی که سراغ داریم نیست. هر دو به یک اندازه قدرتمند هستند و هر دو هم هنوز از مشکلات نسل اول رنج می‌برند. بسیاری از برنامه‌ها برای ARM بهینه نشده‌اند. در نتیجه اگر نوع کاربری شما به گونه‌ای است که کارهای سنگین طولانی مدت انجام می‌دهید، بهتر است صبر کنید تا مشکلات نرم‌افزاری برطرف شوند و به سراغ نسخه پرو بروید. در صورتی که کارهای شما به برنامه‌های سبک مانند آفیس و فتوشاپ محدود می‌شود یا حتی اگر کاربری سنگین شما کمتر از ۱۰ الی ۲۰ دقیقه طول می‌کشد، بهتر است به سراغ ایر بروید. چرا که ۳۰۰ دلار تفاوت قیمتی مدل پرو، معنادار نیست.